بررسی های اسلامی

الزام به حجاب چرا؟

 

در حکومت اسلامی آنچه در دایره خصوصی و شخصی فرد رخ می‌دهد مورد منع حکومتی قرار نگرفته است هر چند ممکن است منع شرعی داشته باشد امّا آنچه که از حوزه شخصی فراتر رود و احیاناً با سرنوشت انسان‌ها گره می‌خورد اگر بر مبنای صحیح عقلانی و مصالح جامعه نباشد از آن جلوگیری به عمل می‌آید و این به جهت مصون ماندن جامعه از کجی‌ها و آلودگی‌ها برای رشد و تعالی انسان‌هاست .

البتّه این برخورد اسلام کاملاً عقلی و منطقی است و شاهد بر آن رفتار و تلقی سایر جوامع و حتی جوامع غربی است که از باب نمونه آزادی‌های فردی را به میزانی مشروع می‌دانند که مایه سلب آزادی دیگران نشود و به مصالح جامعه لطمه وارد نسازد. تفاوت اساسی میان بینش اسلام و غرب در این زمینه آن است که در اسلام رعایت حریم انسانیت نیز ضروری و جزو مصالح فرد و جامعه است و از این رو آنچه انسانیت را مورد تهدید قرار دهد از دیدگاه اسلام مشروع نیست و در موارد اجتماعی دارای مجازات‌هایی می‌باشد مانند اشاعه فحشا و منکرات در جامعه به نام حق آزادی .

در اسلام از آن رو که مصلحت جمع بر مصلحت فرد مقدم است، از بی‌حجابی در جامعه ممنوعیت به عمل آمده است.

 


پرهیز از کلام بی علم

امام علی (ع) در وصیت خود به امام حسن (ع) فرمود:(چیزی را که نمی دانی نگو هر چند کم بدانی)

علت این است که کمی دانش گاهی برای مردم انگیزه می شود که ندانسته سخن بگویندتا مبادا دیگران  به انها نسبت نادانی دهند،در نتیجه گوینده هم خود گمراه می شود وهم دیگران را گمراه می کند 


فرق بین ریاضت شرعی مانند روزه با ریاضت غیر شرعی

برای ریاضت در لغت چند معنا ذکر شده،از جمله آن ها تحمّل رنج وسختی برای تهذیب نفس،کوشش وسعی چنان که در زبان عربی به ورزش که تلاش جسمی است ریاضت گفته می شود و یا علم ریاضی که در آنتلاش و کوشش فکری و ذهنی صورت می گیرد.

اما در اصطلاح  ریاضت به تحمّل رنج و سختی کشیدن از نظر جسمانی برای رسیدن قدرت و توانمندیدر روح و نفس اطلاق می شود.با ذکر این مقدمه باید گفت ریاضت های شرعی مانند روزه و ریاضت های غیر شرعی مانند عملمرتاضان و کسانی که ادعایی در برتری های روحی و نفسانی دارند مانند  ادعاهایی که در فرقه هایمعنویت گرا مطرح شده است به امور زیر بر می گردد.

الف)در ریاضت های غیر شرعی،هر نوع سختی دادن به جسم را مجاز می شمارند زیرا هدف رسیدن بهقدرت روحی است.به عبارت دیگر برای رسیدن به این هدف از هر وسیله ای استفاده می نمایند در حالی کهدر ریاضت شرعی برنامه ی ریاضت همراه توجه به سلامت جسم است زیرا ارتباط تنگاتنگی بین جسم و روحقائل است،چنان که پیامبر مکرم اسلام(ص)می فرمایند:(روزه بگیرید تا سلامت باشید(

 

ب) ریاضت های شرعی منبع و مرجع شرعی دارد در برنا مه ی ریاضت از سوی خداوند که واقف به موقعیتجسمی و روحی انسان است تقویت یک بعد سبب بی توجهی به ابعاد دیگر نیست،برای مثال در روزهکه یک ریاضت شرعی است،زمان و مقدار گرسنگی و تشنگی کشیدن یا عدم بهره از غرائز جنسی و مانندآن با توجه به ظرفیت و توان انسان مدّ نظر است لذا یک ماه در سال و آن هم در ساعت های محدود از روزاما در آیین های بشری مانند هندوئیزم،بود یزم و... این  دقت نظر به توانایی و نیازهای لازم جسمی در ریاضتکشنده مدّ نظر قرار نمی گیرد،لذا آن موقعیت تعادلی که باید بین جسم و روح حکم فرما باشد موجود نیست.

ج)تفاوت دیگر این دو در این است که در ریاضت شرعی بر خلاف ریاضت غیر شرعی رسیدن به قدرت هایروحی و تقویت اراده که در یوگا و امثال آن مدّ نظر است،مطرح نیست و بلکه رسیدن به این موقعیت ها درمسیر رسیدن به مقامات معنوی است و خود به خود برای سالک در طریق ریاضت شرعی محقق می شودو او اعتنایی به آن به عنوان هدف و این که به نتیجه رسیده است،ندارد.

از آنجایی که ریاضت و نتایج آن تحت نظام علّی و معلولی قرار دارد،پس وقتی علت یعنی به سختی انداختنجسم و فاصله گرفتن از خواسته های حیوانی صورت گرفت،معلول یعنی تقویت روح در بعدی از ابعاد یا دربرخی از ابعاد صورت می گیرد،کسی که از طریق غیر شرعی ریاضت می کشدهمین مقدار را نتیجه ی عملمی داند و به آن بسنده می کند، اما سالک در طریق شرعی آن را نشانه ی ایجاد تغییر و تحوّل و زمینه برایحصول نتایج عالی معنوی می داند که وی را به صفات رحمانی و الهی می رساند و امیدوار می سازد تا بتواندپرواز خود را به ملکوت آغاز نماید و این خود آغاز راه اوست به سوی بی نهایت یعنی خدا


دو دریای مختلف با هم یکی نمیشوند

  • در شهر توریستی اسکاگن این زیبایی رو میشه در سجیه دید، این شمالیترین شهر دانمارکیهاست ….. جایی که دری
  • در شهر توریستی اسکاگن این زیبایی رو میشه در سجیه دید، این شمالی ترین شهر دانمارکی هاست ….. جایی که دریای بالتیک و دریای شمالی بهم می پیوندند. دو دریای مختلف با هم یکی نمیشوند و بنابرین این راستا بوجود می آید.

    و این همان چیزی است که در قرآن آمده است سورة مبارکه الرحمن ،آمده است:

    مَرَجَ الْبَحْرَیْنِ یَلْتَقِیانِ (19) بَیْنَهُما بَرْزَخٌ لا یَبْغِیانِ (20) فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُما تُکَذِّبانِ (21) یَخْرُجُ مِنْهُمَا اللُّؤْلُؤُ وَ الْمَرْجانُ (22) 19

    دو دریا را به گونه ای روان کرد که با هم برخورد کنند.20 اما میان آن دو حد فاصلی است که به هم تجاوز نمی کنند.21 پس کدامین نعمتهاى پروردگارتان را انکار می‏کنید؟
    22 از آن دو، مروارید و مرجان خارج مى‏شود.
    سوره مبارکه فرقان آیه 53:« و هو الذی مَرَجَ البحرینِ هذا عَذبٌ فُراتٌ و هذا مِلحً اُجاجً وَ جَعَلَ بَینَهما بَرزَخا و حِجراً مَهجوراً»

    و اوست کسی که دو دریا را موج زنان به سوی هم روان کرد این یکی شیرین و آن یکی شور و تلخ است ومیان آندو حریمی استوار قرار داد.
    سوره مبارکه فاطر آیه 12:
    وَمَا یَسْتَوِی الْبَحْرَانِ هَذَا عَذْبٌ فُرَاتٌ سَائِغٌ شَرَابُهُ وَهَذَا مِلْحٌ أُجَاجٌ وَمِن کُلٍّ تَأْکُلُونَ لَحْمًا طَرِیًّا وَتَسْتَخْرِجُونَ حِلْیَةً تَلْبَسُونَهَا وَتَرَى الْفُلْکَ فِیهِ مَوَاخِرَ لِتَبْتَغُوا مِن فَضْلِهِ وَلَعَلَّکُمْ تَشْکُرُونَ

    این دو دریا یکسان نیستند: یکی آبش شیرین و گواراست و یکی شور و تلخ، از هر دو گوشت تازه می خورید، و از آنها چیزهایی برای آرایش تن خویش بیرون می کشید و می بینی که کشتی ها برای یافتن روزی و غنیمت، آب را می شکافند و پیش می روند، باشد که سپاسگزار باشید.